Niewyobrażalny dramat okrucieństwa wojny widziany oczyma wrażliwych kobiet. To porusza, wyciska łzy, zmusza do refleksji. Współcześnie, gdy coraz mniej ludzi decyduje się na poświęcenie czegokolwiek w imię wartości - ta książka jest swoistym memento. To hołd złożony tym wszystkim, które poświeciły swoją wrażliwość, kobiecość, miłość, rodzinę, wszystko. Jakże wielkie poświecenie! Jak wielka cena. I w imię czego? Wojny, która nigdy nie jest drogą do pokoju (św. Jan Paweł II). “Człowiek uczy się na błędach” - jakże mylne jest stwierdzenie! Tyle wojen i ludzkość nie nauczyła się niczego! Wybuchają kolejne. Obserwujemy wiadomości i myślimy: kolejna wojna, giną ludzie. A to nie tak! Każda wojna to dramat bardzo konkretnych Osób, których świat rozpada się, kończy. Osób, które mają swoje pasje, marzenia, plany. Takie właśnie konkretne Osoby i ich losy przedstawiła Autorka w tej książce. Pewnie dlatego tak bardzo mnie poraziła. Niczym blask wybuchu wpadł do mojej głowy i dudni.
