Poszukiwanie antidotum na wyrzuty sumienia. Wewnętrzny ból, bo przecież kochając koty, zabijał je. I choć stara się to usprawiedliwić, nie znajduje spokoju. Dopiero wypadek samochodowy staje się swoistym katharsis. Książka zmusza do myślenia. Bo przecież nie o mordowanie kotów tu chodzi. Pod literalną płaszczyzną kryje się metafizyczna głębia. Hrabal pyta o sens życia, o miłość, o pokój serca. Nie zabijajmy tych pytań obawiając się trudnych odpowiedzi. Nie unicestwiajmy tego co jest esencją człowieczeństwa. Czy czytać tę książkę? TAK, jednak ze świadomością, że zaboli jak rana posypana solą.
